28 Ekim 2010 Perşembe

Nurturia'ya...

Damla yazmış soruları öneri olarak, bunların üzerinden gitmeyi planladım önce, lakin sanırım yine yazı beni yine götürecek,,


Damla kim mi, Damla Nurturia’nın fikir annesi. Tanışmadım, hiç de görmedim. Zaten Nurturia’dan kimse ile yüzyüze görüşemedim henüz. İyi bir fikir atmış ortaya, anladığım odur ki; kocası da ciddi ciddi oturmuş, çalışmış, böyle bir site kurmuşlar. Çok da iyi etmişler. Bir sürü anne ile az da olsa birkaç baba ile gün içersinde konuşup duruyoruz. Hiç susmadan. Malum bünyemde müsait, bıdı bıdı, sürekli, genelde çocuk ekseninde lakin her konudan. Rutinim oldu benim Nurturia kısa bir zaman içinde, herkes o kadar gerçek o kadar samimi ki, saçmasapan yaptığım bir güncellemede bile geri dönüş oldukça mutlu oluyorum.

Nurturia ile montessori blogu, elfana, pratikanne ve blogcuanne sayesinde tanıştım ben. Önceleri takip ettiğim yegane bloglar bunlar idi. Montessori blogundan elfana ve pratikanne’yi keşfetmiş onlarda bloglarında Nurturia’dan bahsedince öylesine bir göz atayım demiştim. Üye oldum ve amanında amanın kimlerle kimlerle tanıştım. Gerçekten ilginç bir site, bir ruhu var, enerjisi var. Buna inanıyorum. Orayı orası yapan elbette katılımcılar demem o ki; Hayat veren tüm kadınlara Damla üzerinden önce bir teşekkür edeyim. Kimi yazsam eksik kalacak, dolayısıyla her bir nurturia kullanıcısı anne benim için değerli. Ayrıca Damla biliyorum ki okuyacaksın burayı, aklına sağlık arkadaşım, ne iyi etmişsin bunu düşünmekle. Birde tez vakitte bana şu logo nasıl koyulur bloga anlatıver yahu. Aradım taradım mamafih bulamadım: )

Nurturia sayesinde bazı kayıtları tutmakta kolaylık yaşıyorum, bunu buraya yazmam şart. Çocuklarım çok sık hastalalanan çocuklardan ne yazık ki, evde hep bir çetelem olur benim. Şu tarihte şu ilacı kullanmışım gibi. Nurturia’daki anı defteri ve güncellemeler acayip fonksiyonel. Diyelim kardeş ne zaman hastalandı ve en son ne zaman hangi ilacı kullandı, hooop bir tarıyorum kardeş güncellemesini anında önümde. Eskisi gibi ajanda aç doktoru ara derdinden kurtuldum.

Anı defteri benim duygusal yönümü okşuyor, evde tuttuğum günlüğüm gibi; Papatya kızım bugün bana şöyle dedi, yakışlı oğluşum bugün uçacağını sanıp üzerime atladı gibi. Her anı defteri güncellemesinin altına çocuklarım için bir cümle yazmaya özen gösteriyorum, evdeki günlüğüme de öyle yaparım. Hani büyüyecekler ve ben onlara bu günlüklerimi göstereceğim ya, sonra da bana sarılıp annecim diyecekler ya…

Bir sürü bilgi ediniyorum oradan, buradan, kitaplardan, internetten, çevremden. Annelik üzerine olan bu bilgileri kiminle paylaşacağım, kime danışacağım, nasıl emin olacağım, elbette Nurturia’da olan arkadaşlarımla. Bana kattığı en önemli durum budur: Fikir alışverişi. Bak ikicocukannesi bence şöyle yapmak daha mantıklı, bak ikicocukannesi ben olsaydım böyle davranırdım, sakın alma ikicocukannesi ben aldım hiçbir işe yaramıyor, muhakkak al ikicocukannesi hiç acıma o vereceğin paraya acayip fonksiyonel bir oyuncak ya da ikicocukannesi bu kitap var mı kitaplığınızda benimki bayılıyor not al sor kitapçına. Bana ve abla ile kardeşe en önemli katkısı budur Nurturia’nın…

Damla ne dilersiniz diye sormuş ne dileyeyim; Nurturia için huzur diliyorum. Çok zor bir şey bu biliyorum, yüzlerce kadının, yüzlerce farklı yerlerde büyümüş, farklı anneler tarafından yetiştirilmiş kadının elbette aynı şekilde çocuk yetiştirmesi ve aynı şekilde düşünmesi mümkün değil. Aslında düşünecek olursak farklı görüşler zenginliktir; ama kimi kişiler ben bilirim benim dediğim doğru benim ki aslolan demeye meyilli olabilirler. Kimi karakterler baskındır, kimi karakterler ukala, kimi karakterler de savruk. İnsanın olduğu her yerde hata olur, Nurturia’yı Nurturia yapan anneler olduğuna göre kaçınılmaz olan şey fikir ayrılığı. İş burada biz annelere düşüyor, yazarken özen göstermeyi başarmakta. Demem o ki; Burada bir kişinin eksikliği bile Nurturia’nın dimağini azaltır, bir arada bu kadar farklı insanı nasıl tansiyonu yükseltmeden idare edebilirsin, bol kolaylık: ) Herkes yavrusu için yazdığını yavrusu için çaba sarfettiğini hiç unutmasa keşke.


Unutmadan,
Yine Nurturia’da tanıdığım bir arkadaşımdan öğrendiğim şarkıyla bitireyim yazımı:

Hapi börtdey tu yu,
Mandalina suyu,
Yap çişini uyuuuuuuuuuuu,
Hapi börtdey tu yuuuu..

Nice Senelere Nurturia,
İyi ki doğdun ve iyi ki birçok güzel yürekli anneyi tanımama vesile oldun.

Nurturia Anneleri;
Çocuklarımın hastalıklarında ve her güncellemelerimde iyi ki yanımda oldunuz,
Bayılıyorum...

Logoyu beceremiyoruz bari linki yazalım di'mi:
http://www.nurturia.com.tr/.

6 yorum:

  1. Ben de sendeki yazma yeteneğine bayılıyorum :)

    YanıtlaSil
  2. yeşilanne+1 (nurturia geleneği)

    YanıtlaSil
  3. yeşilanne,

    okuyamıyorum seni ben hala, acmıyor blog. iki bilgisayardan denedim ıh ıhhh, olmadı:(

    eylemcim,
    yapmayın yahu:)

    imza : tesekkur eden, utanan, sevinen, şu anda kendini pek bir sey zanneden ikicocukannesi.

    canım arkadaslarım,
    inanın karşılıklı.

    YanıtlaSil
  4. Çok teşekkür ederiz biz de, tüm güzel sözler için :)

    Logoları bu sayfadakilerden mi denedin, http://www.nurturia.com.tr/help/about/ Ayarların altında widget olarak ekleyip javascript kodu bölümüne kopyalıyordun sanırım, belki blogspot kullanıcısı arkadaşlar daha iyi yardımcı olabilir.

    YanıtlaSil
  5. tamamdır damla'cım,
    asıl ben tesekkur ederim,
    ne guzel etmissin Nurturia'yı dusunmekle.
    hemen cozulecek su logo isi.


    blogspot kullanıcısı arkadaslar,
    bir el atın yahu:)

    YanıtlaSil
  6. Sevgili icacigim, bilmezdim hic! Ben de seni ayilabayila yazdirmaya cabalarim Nurturia' da bilirsin. Iyi ki dogmus Nurturia! Iyi ki yaziyorsun ica:)

    YanıtlaSil