22 Ekim 2010 Cuma

Mavi Saçlı Kız ve Pal Sokağı Çocukları

Annem,
Bundan çok çok çok çok uzun seneler evvel,
İstanbul’da yaşadığımız ev,
Gecenin bir vakti,
Kitabım da kitabım diye tutturduğum bir uyku öncesi,,

Ranzamız vardı bizim, ben üstte yatıyordum, kardeşim altta. Annem yanıma çıkmıştı. Elinde benim kitabımla. Annem okuyor ben dinliyordum. İlk kitabım bu olmalı. O yıllarda şimdiki gibi böyle bol kitap olduğunu sanmıyorum. Küçük, kötü kaliteli bir kağıda basılmış, saman gibi sayfaları olan bir kitap. Ama resimli. Üstelik en sevdiğim hikayeyi anlatıyor. Bir kız çocuğu var o kitapta ve saçları mavi. Saçları mavi olduğu için arkadaşları onu istemiyorlar ama bu kız çocuğu mavi rengini çok seviyor. Giydiği tüm kıyafetleri de mavi, kalemi de mavi, oyuncakları da mavi. Sonra yavaş yavaş arkadaşları bu kız çocuğuna haksızlık yaptıklarını farkedip mavi bir dünyada yaşamak nasıl olur diye düşünüyorlar. Günlerden bir gün kızın doğumgünü oluyor ve arkadaşları kıza masmavi hediyeler getiriyorlar. En sevdiğim bölümü burası kitabın. Arkadaşlarıyla birlikte doğumgününde eğlendiği günün resmedildiği sayfa. Anneme defalarca okuttuğumu, defalarca kulaklarımı kocaman açıp dinlediğimi, defalarca doğumgünün olduğu sayfaya baktığımızı hatırlıyorum. Çok severdim.

Babam,
Bundan seneler seneler evvel,
İskenderun’da yaşadığımız ev,
Babama çok aşık olduğum yıllar,,

Biraz büyüyorum, babam tam bir kitap kurdu. Ona nasıl hayranım nasıl tarif edemem. Hala da öyle ya. Herneyse; babam bir gün okul çıkışı beni almaya geliyor, zaten beni almaya gelmesi benim için harika bir durum. Koşa koşa babamın arabasının yanına gidip arkadaşlarıma babamı göstermeye bayılıyorum. Babamla hep gurur duyuyorum. Arabaya biniyoruz babam diyor ki; Sana bugün bir kitap alalım mı? Ben seçeyim mi kızım ne dersin? Dünyalar benim oluyor. Babam, o çok sevdiğim babam, gözü gibi baktığı kitaplarını çok seven babam, bana bir kitap alacak. Çok heyecanlanıyorum. Kitapçıya giriyoruz, babama hoş geldin Ali Bey diyorlar, sipariş ettiğiniz kitap geldi. Babam beni tanıştırıyor kitapçıyla, siparişi kızım için yaptık bakalım sevecek mi kitabını diyor, gülümsüyorum. Daha okumadan çok seviyorum ilk kitabımı. Eve gidene kadar zor sabrediyorum. Eve giriyoruz, babam beni koltuğuna oturtup kitabı nasıl tutmam gerektiğini, sayfalarını nasıl çevirmem gerektiğini kısaca anlatıyor. Kitaplara saygıyı zaten babamdan hep gözlemlediğim için dikkatle dinliyorum. Sonra yemek yiyoruz ve baba kız yemekten sonra kitaplarımızı alıp okumaya başlıyoruz.

Kitabımın adı : Pal Sokağı Çocukları. Bir kahraman var ki kitapta Nemeçek; onu nasıl seviyorum nasıl seviyorum. Nemeçek için ağlıyorum kitabım bittiğinde. Kitaptan öylesine etkileniyorum ki, okurken ve sonrasında kendimi hep o mahallede hayal ediyorum. Sonra babama arkadaşlarımla bir klüp kurmak istediğimden bahsediyorum. Bu şahane fikrime babam bayılıyor ve sitemizin girişindeki küçük klubeye bir tabela yaptırıyor. Benim babam dünyanın en harika babası. Arkadaşalarıma babamın yaptırdığı tabelayı gösterip babamın asmasını izliyoruz. Tabelada Maceracı Çocuklar yazıyor. O kışı ve yazı ödevlerimiz yapmak oyun oynamak için hep o klubede geçiriyoruz arkadaşlarımla birlikte.

Kitaplar, benim hayatımda inanılmaz bir yere sahip. Kitap okuma alışkanlığımı da, kitaplara saygı duymayı da annem ve babamdan öğrendim. Her ikisi de kitap kurdular. Tüm çocukluğum onları kitap okurken görerek geçti. ‘En güzel hediye kitaptır’ cümlesini çok sık duyduğum bir aileden geliyorum. Kızımın kreşte arkadaşlarının doğumgünü olduğunda hep kitap hediye ediyoruz. Geçen hafta üç yaşına girdi ve dedeleri ile en yakınlarından birer kitap hediyesi aldı. Şimdiki şartlarda kitap alırken hiç sıkıntı yaşamıyoruz, zira harika kitaplar var artık çocuklar için.

Kitap önerilerinin olacağı yazılarım için başlık babında bu yazıyı yazdım, hani rol model diyoruz, anne-baba tutumu diyoruz ya o açıdan. Siz evde televizyon izlerseniz, siz evde temizlik yaparsanız, siz evde sürekli uzanır durursanız; sanmayın ki çocuğunuz kitaplarla ilgilenir, sanmayın ki cocuğunuz bir kitap kurdu olur...

Canım kızım,
Canım oğlum,
Kitaplar hayattır,
Size dünyayı vadeder,
Kitap gibisiniz,
Sizi çok seviyorum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder